Τις περισσότερες φορές τα συναισθήματά μας κρύβουν φόβο, πχ. το φόβο της απώλειας, της έλλειψης, της απόρριψης, της εγκατάλειψης. Όλοι οι φόβοι έχουν να κάνουν με ένα είδος «θανάτου» και αρκετές φορές με τον ίδιο το θάνατο. Τα συναισθήματα μπορούν να γίνουν σύμμαχοι στη ζωή μας, ακολουθώντας τέσσερα απλά βήματα:
- Αναγνώριση*: Αρχικά ας αναγνωρίσουμε αυτό που νιώθουμε, δηλαδή το συναίσθημα,
- Παρατήρηση: κι ας παρατηρήσουμε, ή ακόμα καλύτερα ας καταγράψουμε, τις αντιδράσεις μας σε σχέση με το συναίσθημα,
- Αποδοχή: κι ας αποδεχτούμε πως αυτό που νιώθουμε είναι ανθρώπινο και φυσιολογικό ή ότι είναι ανεξέλεγκτο και πρέπει να κάνουμε κάτι για να μη γίνει αυτοκαταστροφικό.
- Επιλογή: Τέλος, ας επιλέξουμε πότε, πώς, εάν και με ποιον θα το μοιραστούμε.
* Έχουν διατυπωθεί αμέτρητες θεωρίες και ταξινομήσεις των συναισθημάτων από διάφορους ερευνητές. Ένας από τους πιο γνωστούς είναι αυτός του Gerrod Parrott, ακολουθεί ο σχετικός πίνακας:

Όταν βιώνουμε έντονα συναισθήματα, μπορεί να νιώσουμε ότι η μονή μας επιλογή είναι να εκραγούμε. Ωστόσο, δεν είμαστε θύματα των συναισθημάτων μας. Μπορούμε να μάθουμε να ρυθμίζουμε τη «συναισθηματική θύελλα» που έχουμε μέσα μας. Παρά το γεγονός ότι η πρακτική εξάσκηση μπορεί να φαίνεται δύσκολη, να θυμάστε ότι το σημείο εκκίνησης είναι μια μόνο αργή αναπνοή και όσο περισσότερο εξασκείστε, τόσο ευκολότερη και πιο φυσική θα γίνεται αυτή η διαδικασία και τελικά τόσο καλύτερα θα νιώθετε.